Zjawisko opadających powiek dotyka coraz więcej pań w wieku dojrzałym, kiedy to powodowane jest ono wiotczeniem skóry, która nie jest już napięta i elastyczna. Opadająca powieka może być również efektem nieprawidłowego unerwienia, zaburzeń w rozwoju mięśni odpowiedzialnych za unoszenie powieki lub obrażeń, doznanych na skutek wypadku.

Przyczynami opadających powiek są również choroby, takie jak:

  • cukrzyca,
  • udaru mózgu,
  • dystrofia mięśniowa.

Nieleczona opadająca powieka skutkować może ograniczeniem pola widzenia, a także w dużym stopniu utrudnia codzienne funkcjonowanie. Sprawdź, na czym polega zabieg unoszenie powiek.

Jak zapobiegać niewielkiemu opadaniu powiek?

Schemat postępowania w przypadku konieczności uniesienia powiek zależy od stopnia zaawansowania schorzenia. Przy niewielkim opadaniu powieki zastosować można zabieg przy użyciu plazmy lub lici liftingujących.

Usunąć nadmiar skóry w okolicy oczu i naprężyć jej zwiotczałe partie pomoże Plasmage, czyli niewielkie urządzenie, generujące mikrowiązki plazmy, które oddziałują na uszkodzone tkanki skóry, zmieniając jej wierzchnie warstwy w gaz. Dzięki temu uszkodzone tkanki skóry wokół oczy poddane zostają sublimacji. W efekcie skóra jest bardziej napięta i podnosi się.

Jeśli opadająca powieka jest ledwo zauważalna, jednak powodująca duży dyskomfort, do jej podniesienia użyć można nici liftingujących. Są to nici biowchłanialne, które wszczepione pod skórę, zwiększają produkcję kolagenu i tym samym pobudzają skórę do regeneracji. Nici rozpuszczają się w ciągu około dwustu dni i dają efekt, trwający do trzech lat. Podniesienie powiek nićmi liftingującymi trwa do godziny i przeprowadzane jest w znieczuleniu miejscowym. Zabieg nie pozostawia po sobie blizn, a lekkie opuchnięcie i zasinienie wokół powiek ustępuje po kilku dniach.

Jak wygląda operacja przeciwdziałająca opadaniu powiek?

W większości przypadków jednak zabiegi z działu medycyny estetycznej są niewystarczające i aby uporać się skutecznie z opadającą powieką, należy poddać się operacji chirurgicznej. Plastykę powiek wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. W czasie operacji lekarz chirurg wykonuje kilka drobnych nacięć, a taki sposób, aby blizny ukryte zostały w naturalnym załamaniu powieki. Następny krok to wycięcie nadmiarów skóry oraz tkanki tłuszczowej wokół oczu. Zabieg kończy się zszyciem nacięć bardzo cienką nitką.

Po operacyjnym zabiegu unoszenia powiek przez pierwszy tydzień należy spać na wznak i unikać nadwyrężania wzroku. Po dziesięciu dniach po zdjęciu szwów można nakładać makijaż, a przez miesiąc należy unikać nadmiernego wysiłku fizycznego. Należy również na rok zrezygnować z opalania twarzy. Przeciwskazaniami do operacyjnego zabiegu podnoszenia powiek będą nadczynność tarczycy, nadciśnienie tętnicze, choroba Graves‑Bassedova i choroby serca, cukrzyca oraz choroby oczu, takie jak zespół suchych oczu, jaskra oraz odwarstwienie siatkówki.